2 Aralık 1884 Ölümü: 1 Kasım 1958 Milli edebiyat döneminin bağımsız isimlerindendir. 1884'te Makedonya sınırları içinde bulunan eski Osmanlı şehirlerinden Üsküp'te Rakofça Çiftliği'nde doğmuştur. Birçok resmi görevde bulunan sanatçı şiire Servet-i Fünun etkisiyle başladı. Fransa’ya gitti Fransız şiirinden etkilendi. Neo-klasizm anlayışıyla eser verdi. Çağdaş Batı şiiriyle Divan şiirini kaynaştırmaya çalıştı. Sembolizmin etkisiyle şiirde ahenk ve musıkiye büyük önem verdi. Parnasizmin etkisiyle şiirde biçim mükemmelliğini yakalamaya çalıştı, sözcük seçiminde çok titiz davrandı. Eserlerinde Divan şiirini temel kaynak olarak seçti. Divan şiiri nazım şekillerini ve “Ok” hariç bütün şiirlerinde aruz ölçüsünü kullandı. Nazım-nesir yakınlaşmasına karşı çıktı. O tam bir İstanbul aşığıdır. Tevfik Fikret’in “Sis” adlı, İstanbul'u tahkir ettiği şiirine karşı “Siste Söyleniş” adlı şiiriyle cevap vermiştir. Osmanlı tarihi, aşk, ölüm, sonsuzluk, musıki ve İstanbul sevgisi en fazla işlediği temalardır. Nedim’den sonra İstanbul’u en fazla işleyen şairdir. Eski nazım biçimleriyle konuşulan Tükçenin en güzel örneklerini vermiştir. NOT: Yahya Kemal hayatı boyunca hiç eser yayımlamamış, günümüzdeki eserleri Yahya Kemal Enstitüsü tarafından yayımlanmıştır.Sanatçı en çok eleştiriyi bu konuda almıştır ve görüşlerine muhalif olan kesim tarafından "esersiz şair" olarak nitelendirilmiştir.
Eserleri
Kendi Gök Kubbemiz (1961) (şiir) Eski Şiirin Rüzgariyle (1962) (şiir) Rübailer ve Hayyam Rübailerini Türkçe Söyleyiş (1963) (şiir) Aziz İstanbul (1964), Eğil Dağlar (1966) Siyasi Hikayeler (1968) Siyasi ve Edebi Portreler (1968) Edebiyata Dair (1971) Çocukluğum, Gençliğim, Siyasi ve Edebi Hatıralarım (1973) Tarih Müsahabeleri (1975) Bitmemiş Şiirler (1976) (şiir) Mektuplar-Makaleler (1977) Hakkında yayımlanan kitapların sayısı yirmiyi geçer.
Her telden paylaşımlar.
0 yorum:
Yorum Gönder